Rob Daneels
Sinds 2001 ben ik geboeid door Geweldloze Communicatie (GC). Eerst voelde ik heel wat weerstand: bezig zijn met 'gevoelens' vond ik gevaarlijk, omdat ik zeker wilde zijn dat er ook aandacht voor de behoeften van andere mensen was, en dat vertrouwen in engagementen mogelijk was.
En ik ontdekte dat GC ontzettend aansluit bij wat ik sinds mijn kindertijd sterk aanvoel: elke mens is een mens zoals ik, en wàt iemand ook doet, ik had in dezelfde omstandigheden hetzelfde kunnen doen. Dus wens ik met een open nieuwsgierigheid te begrijpen wat iemand op elk moment beweegt – de schoonheid te zien achter de actie die ik misschien verwerpelijk vind. De jaren daarna werd GC voor mij ook een krachtig hulpmiddel voor het beleven van persoonlijke vrijheid en lichtheid, omdat ik nu weet dat er geen 'moeten' bestaat, alleen 'keuze'. Ik merk tot mijn blijvende verbazing en vreugde jaar na jaar een evolutie in mijn persoonlijk beleven en integreren van GC. Waar ik vooral telkens weer dankbaar voor ben is het bewustzijn en de helderheid die GC me verschaft : waarom vind ik dit of dat nu belangrijk ? Zijn er andere wegen dan ik eerst dacht en wou? En : wie is verantwoordelijk voor wat ?
Sinds 2002 heb ik tientallen meerdaagse trainingen in GC gevolgd, waaronder internationale zoals die met Marshall Rosenberg, de 'dansvloeren' van Gina Lawrie en Bridget Belgrave, en de laatste jaren vooral met Robert Gonzales.
Sinds eind 2004 begeleid ik leer- en oefengroepjes GC en sinds 2008 ook meerdaagse trainingen. Op dit moment beleef ik het meeste plezier aan avondreeksen, ook 'leer- en oefengroepjes' genoemd. Ik maak daarbij vaak gebruik van de genoemde 'dansvloeren'.
